دفتر حمایت از اطفال افغانستان در بیانیه ای نوشته است زهرا در زمان ازدواج فقط 9 سال عمر داشت و زمانیکه که به آتش زده شد و در یکی از شفاخانه های کابل جان داد چهار ماهه حامله بود
آنا ماریا لاکسین رئیس دفتر حمایت از اطفال افغانستان در این بیانیه گفته است “این واقعا یک وضعیت متاثر کننده است. زهرا ظلم و بی عدالیتی بسیار زیادی را متحمل شد.”
وی افزوده است “سرنوشتی که زهرا به آن دچار شد یکی از بدترین پیامد های ازدواج های قبل از وقت و اجباری می باشد. هرچند ما میدانیم ازدواج های قبل از وقت در افغانستان غیر معمول نیستند و اطفال در نقاط مختلف افغانستان به دلایل مختلف از سوی خانواده هایشان مجبور به این ازدواج میشوند.”
بیانه علاوه می کند بر اساس قانون مدنی افغانستان سن قانونی ازدواج برای دختران شانزده سال تعیین شده است. با این وجود پانزده درصد زنان افغان که زیر پنجاه سال سن دارند قبل از پانزده سالگی به ازدواج در آورده شده اند. بیشتر از نصف این رقم قبل از 18 سالگی ازدواج کرده اند.
دفتر بین المللی حمایت از اطفال خواهان تطبیق جدی قانون و پیگیری قضایای ازدواج های قبل از وقت می باشد تا دختران بتوانند در دوران طفولیت با خانواده های خود بمانند، تحصيل كنند و از خشونت و ازدواج های قبل از وقت مصون نگه داشته شوند.
رییس دفتر حمایت از اطفال افغانستان خانم لاکسین در این بیانیه همچنین علاوه می کند “این حادثه نمایانگر نقض جدی حقوق اساسی اطفال است. هنگامیکه دختران در دوران طفولیت مجبور به ازدواج می شوند از حق تعلیم، امنیت و تصمیم گیری محروم میگردند. ما نباید اجازه دهيم هیچ طفل دیگرى دچار سرنوشت زهرا گردد”.
ازدواج های قبل از وقت یکی از پیامد های عدم دسترسی دختران به تعلیم و تربیه است. دخترانی که به تعلیم و تربیه دسترسی ندارند اکثرا به ازدواج های قبل از وقت و اجباری تن میدهند.
