داکتر فصیحی: زنان آسیب پذیرترین اقلیت در افغانستان بوده اند
«مفهوم اقلیت ها در افغانستان در بسیاری موارد با کج فهمی هایی همراه بوده است.»
این جمله را داکتر ابوالفضل فصیحی در کنفرانس «اقلیت ها و صلح» که امروز به همت شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر در کابل برگزار شده بود بیان نمود.
وی افزود:«اقلیت از لحاظ معنایی لزوما کوچک و تعداد کم نمی باشد.»
به گفته داکتر فصیحی اقلیت گروهی ست که به دلایل مذهبی، جنسیتی و غیره در سطح پایین تری در جامعه قرار گرفته است.
وی تاکید کرد اینکه گفته می شود افغانستان کشور اقلیت ها از کج فهمی در مفهوم اقلیت نشات گرفته است. حل این کج فهمی مهم است چون ممکن است یکی از دلایلی باشد که خود اقلیت ها نیز موقعیت خود را نپذیرند و حقوق خود را انکار کنند.
داکتر فصیحی افزود اولین گام برای حل مشکل اقلیت ها و درگیری های قومی این است که هم حکومت و هم اقلیت ها این مشکل را قبول کنند. نپذیرفتن این معضل هرگونه تلاش برای حل مشکل را با مشکل روبرو می کند.
وی تاکید کرد دومین مرحله در حل مشکل اقلیت ها و درگیری های قومی به ریشه های درگیری بر می گردد، چه این درگیری از بالا به پایین یا از پایین به بالا باشد: درگیری یا توسط نخبگان سیاسی و حکومت به جامعه منتقل می شود یا فاکتورهای تاریخی و تاریخی-اجتماعی دارد.
به باور داکتر فصیحی برخلاف برداشت رایج که انگشت اتهام را به سوی تکه های قومی اشاره می کند، معضل قومیت در افغانستان ریشه های عمیق اجتماعی، تاریخی و ساختاری دارد. این نوع معضل تا حد زیادی حل شده و تغییر حکومت و دخالت های خارجی به حل مشکل کمکی نمی کند.
زنان، آسیب پذیرترین اقلیت در افغانستان
داکتر ابوالفضل فصیحی در ادامه سخنانش در کنفرانس «اقلیت ها و صلح» افزود آسیب پذیرترین اقلیت در افغانستان زنان هستند چون بیشترین آسیب را طی جنگ ها دیده اند و در پروسه های صلح نادیده گرفته شده اند.
وی تاکید کرد:«مدیریت قومی می تواند سه الگو داشته باشد: الگوی ظلم، الگوی دموکراتیک و الگوی تقسیم. الگوی ظلم در افغانستان جواب نداد. دموکراس از نوع دموکراسی اکثریت متمرکز نیز تاریخچه خوبی نداشته است و نزدیک به شکست بوده است. الگوی تقسیم نیز می تواند راه حل آخر باشد. بهتر است به مدل های دیگر دموکراسی فکر شود، به طور مثال جامعه دموکراتیک فدرالی.»
