خروج امریکا از افغانستان و تسلط دوباره طالبان برخی معادلات منطقه یی و جهانی را تغییر داد: از یک سو زمینه قدرت نمایی کشورهای «چین، روسیه، هند و ایران» در منطقه را فراهم نمود و از سویی قدرت های منطقه را به پر کردن جای خالی امریکا در افغانستان تشویق کرد.
امریکا پس از خروج از افغانستان تمرکز ویژه یی بر آسیای مرکزی معطوف داشته است و از سویی هم روسیه و چین برای پر کردن جای خالی امریکا تلاش های سیاسی، اقتصادی و تجاری خود را در منطقه افزایش داده اند.
در این میان بندرچابهار ایران به عنوان یک ترمینال اصلی و شاید هم تنها ترمینال مهم موجود برای تجارت و ترانزیت آسیای میانه با دنیای بیرون به ویژه با هند توجهات خاصی را به خود جلب کرده است.
از طرفی هم بندر چابهار می تواند برای امارت اسلامی یک گذرگاه مهم تجارت با هند تلقی شود. افغانستان یک کشور محصور در خشکی ست و برای تجارت به شدت گذرگاه های مرزی با پاکستان وابسته است. طالبان نیز علاقه خود به استفاده از بندر چابهار را اعلام کرده اند.
در اکتبر سال گذشته میلادی، رسانه های ایران گزارش دادند، تهران با درخواست طالبان برای استفاده از بندرچابهار برای توسعه تجارت افغانستان به ویژه صادرات کالاهای افغانستان به شمول میوه و خشکبار به هند، موافقت کرده است.
با خروج امریکا از افغانستان تغییرات ژئوپلوتیک سریعی در منطقه رخ داد و علاقه کشورهای آسیای میانه به استفاده از بندرچابهار برای تجارت افزایش یافت و روسیه، چین، هند و ایران به عنوان بازیگران مهم عرض اندام کردند.
چهل میلیارد دالر حجم مبادلات تجاری چین با کشورهای آسیای میانه در مقایسه با دو میلیارد دالر مبادلات تجاری هند با این کشورها، دهلی نو را مجبور ساخته است از تمام کانال های دیپلماتیک موجود برای توسعه حضور خود در منطقه استفاده کند. نکته اصلی در این استراتژی هند حساب ویژه یی ست که دهلی نو روی نفوذ روسیه بر کشورهای آسیای میانه، باز کرده است.
منبع: دیلی تایمز
مترجم: حفیظ الله رجبی
