«انسانیت مرز ندارد»، شاید با این جمله بارها و بارها مواجه شده ایم و در لابه لای کتاب ها خوانده و از پشت تریبون ها آن را با حرارت تمام شنیده باشیم.اما به ندرت تعبیر این گونه جملات معجزه گر را در زندگی روزمره خود مشاهده کرده ایم.
یکی از مفاهیم اساسی که موجب رواج فلاکت و‌بدبختی مان شده است از خودبیگانگی ست. ما با ادعای تمامی که برای آبادی و آبادانی سرزمین خود، شهر خود و حتی خانه خود داریم ولی باورمان متفاوت از شعاری ست که سر می دهیم.
برای ما همه چیز در خط کشی های منفور جاه طلبی های فردی و خودخواهی های اندرونی مان شکل گرفته است برای همین است که «کاکا مراد» برای نجات مان از منجلاب سخیف اخلاقی و انسانی آستین بالا میزند و قربانی می شود تا شاید ما هم کمی به خود بیاییم.
به راستی در مقابل کاکامراد حرفی برای گفتن داریم!
باقر واعظی
