رئیس جمهور غنی به تازگی با عمران خان نخست وزیر پاکستان و نرندا مودی نخست وزیر هند از طریق تلفن گفت و گو کرد. اگرچه جزئیات غنی با نخست وزیر پاکستان، کشوری که به فراهم سازی لانه های امن برای تروریستانی که افغان های بی گناه را می کشد و همچنین با نخست وزیر هند به بیرون درز نکرده اما دفاتر مودی و عمران خان در این ارتباط اعلامیه داده اند.
در اعلامیه دفتر نخست وزیر پاکستان آمده است غنی و عمران خان روی پیشرفت های اخیر در پروسه صلح افغانستان تبادل نظر کرده اند و عمران خان به نقش مثبت اسلام آباد در پیشرفت های تازه در پروسه صلح افغانستان اشاره کرده است.
عمران خان درگفت و گوی تلفنی با رئیس جمهور غنی همچنین بر تقویت همکاری های دوجانبه پاکستان و افغانستان تاکید کرده است.
اعلامیه دفتر نرندا مودی هم گفت رئیس جمهور غنی از گام ها بلند هند در تامین کمک های غذایی و دارویی برای مردم افغانستان در دوران شیوع ویروس کرونا قدردانی کرده است.
براساس اعلامیه، مودی نیز تعهد هند نسبت به حمایت از پروسه صلح افغانستان را تجدید نمود و در گفت و گو با غنی وضعیت امنیتی جاری منطقه را بررسی کرد. مودی و غنی همچنین چندین موضوع مشترک مربوط به منافع دوجانبه کابل و دهی نو را طرح و بررسی کردند.
نکته ای که از گفت و گوی تلفنی غنی با عمران خان و نرندا مودی به ذهن می رسد این است که آیا پاکستان قصد دارد صادقانه نسبت به پروسه صلح افغانستان رفتار کند یا اینکه یک بازی تازه را روی دست گرفته است. نکته دیگر اینکه رقابت هند و پاکستان روی پروسه صلح افغانستان تا چه اندازه جدی و قوی دنبال خواهد شد؟
افغانستان چندین دهه است که میدان جنگ نیابتی کشورهای قدرتمند منطقه و جهان بوده است. دخالت کشورهای قدرتمند منطقه و جهان در امور داخلی افغانستان که از منافع متضاد آنها سرچشمه می گیرد بحران های اقتصادی و سیاسی زیادی را بر افغانستان و مردمش تحمیل کرده است. رقابت های اقتصادی و سیاسی کشورهای خارجی قدرتمند در افغانستان سبب کشته شدن هزاران افغان بی گناه شده است.
این دخالت کشورهای قدرتمند خارجی در افغانستان از جهتی می توانست و می تواند منشأ فواید زیادی برای افغانستان به حساب آید. افغانستان اما در تبدیل این تهدید به فرصت ناکام بوده و نتوانسته چنین استراتژی هایی را به نفع خود هدایت کند.
افغانستان خلأ سیاسیون باهوشی که بتواند از وضعیت موجود به نفع منافع ملی خود بهره ببرد را احساس می کند. افغانستان به بازی جنگ نیابتی کشورهای خارجی منطقه ای و جهانی تبدیل شده است اما با این وجود هنوز می تواند ورق را برگردانده از تاثیر سیاسی و اقتصادی کشورهای منطقه و جهان به نفع خود استفاده کند.
در این میان یک چیز واضح است و آن اینکه پاکستان دشمن مشخص شده افغانستان است. پاکستان از سال 1990 میلادی حمایت های مالی و معنوی خود از طالبان را تا زمان سقوط به دست امریکا و همکاری ائتلاف شمال در سال 2001 ادامه داد.
اسامه بن لادن رهبر القاعده در خاک پاکستان کشته شد. نگاهی به سیاست پاکستان نسبت به افغانستان نشان می دهد که این کشور همواره تلاش کرده با حمایت از گروه های تروریستی در افغانستان از آنها به نفع خود استفاده کند.
افغانستان نباید بیش از این گول سیاست های دوگانه پاکستان را بخورد. افغانستان در یک تیزهوشی کامل باید از رقابت کشورهای خارجی به نفع منافع ملی خود کمال استفاده را ببرد و از تاثیرات اقتصادی و سیاسی کشورهای رقیب برای توسعه خود در بخش های مختلف استفاده نماید.
