برگزیده هاسیاستِتیتر یک

اعضای شبکه حقانی چه کسانی هستند؟ این شبکه چطور تشکیل شد؟ چرا افغانستان و پاکستان

 

گرچه ذبیح الله مجاهد سخنگوی گروه طالبان مسئولیت این رویداد را بر عهده گرفت، اما وزارت داخله کشور اعلام کرد که این حمله از سوی شبکه تروریستی حقانی طرح ریزی شده است؛ البته گروه طالبان و شبکه حقانی با هم به نحوی مرتبط هستند.

شبکه حقانی که زمانی یکی از دارایی های آمریکا محسوب می شد، هم اکنون به یکی از دشمنان قدرتمند افغانستان و آمریکا تبدیل شده است.

این شبکه تروریستی که توسط سراج الدین حقانی معاون گروه طالبان رهبری می گردد، مسئولیت حملات مرگباری را علیه دولت افغانستان و نیروهای خارجی پس از ورود آمریکا به افغانستان به دوش دارد.

مایک مولین جنرال نیروی دریایی آمریکا در سال 2011 از این شبکه به عنوان «دست واقعی» سازمان استخبارات پاکستان یاد کرده بود.

مایکل کوگلمن تحلیل گر در مرکز ویلسون واشنگتن می گوید: “هر گاه از بیشترین نگرانی مقامات آمریکایی حتی در جلسات خصوصی آنها بپرسی، آنها از شبکه حقانی سخن می گویند.”

اعضای حقانی چه کسانی هستند؟

این گروه توسط جلال الدین حقانی در دهه هشتاد میلادی و با کمک آمریکا و پاکستان برای نبرد با اشغال شوروی پایه گذاری شد.

جلال الدین حقانی که به زبان عربی نیز کاملا مسلط بود، توانست توجه سازمان استخباراتی آمریکا (سیا) را به خود و سازمانش جلب کند و حتی دیداری شخصی با یکی از سناتوران آمریکایی به نام چارلی ویلسون داشت.

جلال الدین حقانی همچنین مناسباتی بسیار تنگاتنگی را با مجاهدین عرب به شمول اسامه بن لادن که به منطقه گریخته بود برقرار کرد. او همچنین وزیر در دوران طالبان بود.

شبکه حقانی که هم اکنون توسط آمریکا به عنوان یک گروه تروریستی تعیین شده است، بخاطر استفاده گسترده اش از عاملان انتحاری مشهور است.

این گروه تاکنون حملات بسیار مرگباری را در افغانستان راه اندازی کرده است. برای مثال در ماه می سال گذشته میلادی این گروه با انفجار یک موتر فاضلاب در نزدیکی سفارت آلمان در شهر کابل بیش از 150 تن را کشت.

این گروه همچنین متهم به قتل و ترور بسیاری از مقامات ارشد افغانستان و اختطاف آنها برای باج گیری می باشد. یکی از تازه ترین موارد اختطاف این گروه، جوشا بویل مرد کانادایی به همراه همسر آمریکایی و سه فرزندش است که نزدیک به 5 سال در اسارت این گروه بودند.

آنها هم اکنون کجا هستند؟

پس از حمله آمریکا به افغانستان، جنگجویان طالبان به پاکستان گریختند و توانستند در آنجا فعالیت های خود را سازماندهی مجدد کرده و به افغانستان بازگردند.

اعضای شبکه حقانی نیز مانند طالبان به پاکستان گریخته و از آنجا حملات شان را علیه نیروهای ناتو و افغانستان طرح ریزی کردند. گفته می شود که پایگاه اصلی این گروه در شهر کوچکی به نام میران شاه واقع در وزیرستان شمالی پاکستان است.

آمریکا و پاکستان همواره گفته اند که از زمین و هوا این گروه را هدف قرار داده اند، اما مقامات افغانستان بر این باورند که آمریکا و پاکستان در هدف قرار دادن این گروه موفق نبوده اند.

چرا آنها با پاکستان مرتبط هستند؟

پاکستان برزگترین دشمن و تهدید واقعی اش را در شرق خود یعنی از سوی هند می بیند، و از همین رو همواره به دنبال گسترش نفوذ خود در کابل به منظور استفاده از کابل به عنوان سنگری علیه هند است.

از سویی شبکه حقانی تاکنون مسئولیت چندین حمله به تاسیسات هندی در افغانستان را به دوش داشته، که گمانه زنی های حمایت از سوی پاکستان به این گروه را بیشتر می کند.

کوگلمن می گوید: “پاکستان به شبکه حقانی و حتی در مقیاس وسیع تر به طالبان به عنوان دارایی خوبی برای پیش گیری از نفوذ هند در افغانستان می بیند.”

برخی سیاستمداران و نظامیان بازنشته پاکستانی در جلسات شخصی همواره اذعان کرده اند که داشتن ارتباطی باز با شبکه حقانی برای این کشور بسیار حائز اهمیت است.

محمود شاه یک نظامی بازنشسته پاکستانی می گوید: “تفاوتی میان داشتن ارتباط با گروهی، و یا حمایت از گروهی و یا بودن بخشی از آن گروه وجود دارد.”

آمریکا از پاکستان چه می خواهد؟

واشنگتن مدت هاست که با فشار بر اسلام آباد از آنان خواسته تا گروه های شورشی به شمول شبکه حقانی را سرکوب کند.

دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا سال گذشته این فشارها را افزایش داد و پاکستان را متهم به ایفای بازی دو گانه در افغانستان کرد. او پاکستان را «مامور هرج و مرج» خطاب نمود.

در همین حال اما اسلام آباد همواره این اتهامات را رد کرده و گفته است که آمریکا جان هزاران نفری که پاکستان بخاطر مبارزه با افراط گرایی از دست داده را نادیده می گیرد.

این کشور با زمینه سازی آزادی جوشا بویل و خانواده اش به تازگی تلاش کرد تا صداقت خود را به آمریکا نشان دهد.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا