اشتباه لفظی یگانه مشکل وزیر مخابرات نبود

«شهزاد آریوبی» که از چندی پیش به عنوان سرپرست در وزارت مخابرات و تکنالوژی معلوماتی فعالیت می کرد، به تازگی از سوی نمایندگان مجلس رای اعتماد خود را حاصل کرد و وزیر مخابرات کشور شد.

اما چیزی که ایشان را بیش از پیش مشهور کرد، گرفتن رای اعتماد او از مجلس نمایندگان نبود، بلکه افتضاح او در یک نشست خبری آخر هفته گذشته بود.

برای شروع به اطلاعاتی که ایشان در متن سخنرانی شان ارائه کردند، کاری نداریم، اما روخوانی ایشان از یک متن آن هم به زبان ملی کشور واقعا مضحک بود و هر بیننده ای احساس شرم می کرد که ایشان در مقام وزارت کشورمان در حال سخنرانی در برابر چشم های زیاد کمره های خبری است.

به قول یکی از دوستان رسانه ای، ایشان طوری از روی متن می خواندند که گویا متعلم صنف سوم مکتب هستند و در حال امتحان پس دادن به استاد خود می باشند.

این افتضاح ایشان در فضای اجتماعی و رسانه ها بسیار چرخید و خوراک خنده مردم و سوژه خبری رسانه ها برای یکی دو روز گردید؛ آن هم در فضای سیاست زده افغانستان که هر ساعت آن گواه یک خبر مهم است.

گرچه طرفداران ایشان نیز بیکار نمانده و بلافاصله دست به کار شدند و سعی کردند این افتضاح ایشان را یک اشتباه لفظی عادی که هر انسانی ممکن است مرتکب شود، جلوه دهند.

اشتباه لفظی را کاری نداریم زیرا همانطور که می گویند ممکن است هر انسانی مرتکب شود؛ مانند خود رئیس جمهور کشورمان که چندی پیش امام حسین (ع) را نواسه خدا خوانده بود، و یا در یک نشست خبری در ایران، حسن روحانی رئیس جمهوری ایران را رئیس جمهوری افغانستان خطاب کرده بود؛ اما ناآشنایی محض آقای آریوبی با یکی از زبان های ملی کشور واقعا دردآور است.

در وبسایت وزارت مخابرات و تکنالوژی معلوماتی از ایشان یاد کرده اند که تسلط بسیار خوبی روی زبان انگلیسی دارد.

زمانی که نگارنده این متن خود دانشجوی زبان انگلیسی بود، بارها این مسئله از سوی استادان او مطرح میشد که برای یادگیری یک زبان جدید، فرد باید با فرهنگ و رسومات مردم آن زبان نیز حتی الامکان آشنایی پیدا کند، تا بتواند روی آن زبان مسلط شود. بدین ترتیب، از ضعف شدید آقای آریوبی در روخوانی از یک متن ساده، می توان حدس زد که وی هیچ شناخت و آشنایی با فارسی زبانان کشور که دست کم نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند ندارد، و فقط یک وزیر ۵۰ فیصدی است.

آقای آریوبی در یک سخنرانی ساده این طور افتضاح به بار آورد، خدا می داند در مسایل تخصصی و تخنیکی وزارت آن هم وزارتی مانند وزارت مخابرات و تکنالوژی معلوماتی چه اشتباهاتی از او رخ دهد که این طور قابل دیدن و درک از سوی هر شخص عادی نیست.

از افتضاح روخوانی بگذریم؛ ایشان بر علاوه ناآشنایی با تاریخ کشورمان و شناخت شخصیت هایی چون امیرشیرعلی خان، ظاهرا با علم ریاضی هم زیاد آشنایی ندارد.

در آن نشست خبری، زمانی که آقای آریوبی به نام «امیرشیرعلی خان» می رسد برای مخاطب این گونه دیده می شود که گویا اولین بار است آقای آریوبی نام امیرشیرعلی خان را می شنود و برایش نامانوس است. همچنین با گفتن قدمت تاریخی یک و نیم میلیون قرنی برای خدمات پست در افغانستان، این طور برداشت می شود که آقای آریوبی یا با علم ریاضی هم مانند زبان فارسی آشنایی ندارد و یا آنقدر سهل انگار است که متن را بازخوانی نکرده که اشتباهات را اصلاح کند. در هر دو حالت جای سخن زیاد است و بسیار مایه شرم و درد.

یک و نیم میلیون قرن پیش به عبارتی می شود ۱۵۰ میلیون سال پیش، که احتمالا اواخر دوره زیست دایناسورها روی زمین است. چه خوب است که از این پس می توانیم مدعی شویم که تاریخ کشورمان پنج هزار ساله نیست، بلکه یک و نیم میلیون قرن پیشینه تاریخی داریم.

اگر این متن را خود آقای آریوبی نوشته که وای بر این ملک و بر این مردم؛ به قول معروف، «حاکم شهری که مرغابی بود، بر سر آن شهر چه رسوایی بود.» وزارتی که وزیرش این باشد، کارمندانش چه باشد!

اگر هم این متن را خود آقای آریوبی ننوشته و مشاوران و یا کارمندان مربوطه وزارت آن را آماده کرده است، آقای آریوبی باز هم دو اشتباه را مرتکب شده است. اولین که مشاوران بی سواد و بی صلاحیتی را استخدام وزارت کرده که توانایی نوشتن یک متن ساده را ندارند؛ و دوم اینکه خود آنقدر سهل انگار بوده و به مخاطب خود که همانا رسانه ها و مردم افغانستان هستند هیچ اهمیتی نداده تا زحمت بازخوانی و اصلاح متن را قبل از ارائه آن به خود بدهد.

این توهین بزرگی به مردم افغانستان است که وزیرشان آنقدر نسبت به آنها بی تفاوت بوده که نخواسته از قبل آمادگی حداقل چند دقیقه ای بگیرد تا به احترام مردم افغانستان هم که شده، متن را در برابر رسانه های داخلی و خارجی بدون اشتباه بخواند.

به واقع چه معیاری برای برگزیدن جناب شهزاد گل آریوبی به عنوان وزیر مخابرات و تکنالوژی معلوماتی از سوی رهبران دولت وحدت ملی در نظر گرفته شده است؟ ظاهرا چیزی ورای موضوعات فنی مرتبط با وزارت مخابرات و بومی مردم افغانستان در انتخاب آقای آریوبی دخیل بوده است. شاید او شخصی نزدیک و مورد اطمینان به برخی اشخاص بوده است.

این در حالیست که تقریبا دو سال پیش، عبدالرزاق وحیدی وزیر پیشین مخابرات و تکنالوژی معلوماتی هنگام ارائه دفاعیه خود به پارلمان برای کسب رای اعتماد اعضای مجلس، به راحتی معلوماتی بسیار فنی و متخصصانه به سه زبان فارسی، پشتو و ازبکی ارائه کرد و رای پارلمان را به خود جلب نمود؛ اما در دوران کارش با فراز و نشیب های سیاسی فراوانی مواجه شد و سرانجام از وزارت کنار زده شد.

شاید وحیدی وزیری نامحرم بوده است!

مرتضی احمدزاده