آمریکا و روسیه؛ دو دشمن دیرینه در افغانستان با یکدیگر همکاری می کنند؟

جنرال مارک میلی رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا چهارشنبه هفته گذشته با همتای روس خود «جنرال والری گراسیموف» دیدار کرد و در این جلسه در خصوص پیشنهاد امکان استفاده نظامیان آمریکا از پایگاه های روسیه در آسیای مرکزی به منظور رصد هر گونه ظهور احتمالی فعالیت های تروریستی در منطقه و بخصوص افغانستان به گفتگو پرداخت.

یک نشریه روسی گزارش داده بود که ولادیمیر پوتین در جلسه ای در 16 جون سال جاری در شهر جنوای کشور سوئیس به همتای آمریکایی اش پیشنهاد داده بود که به منظور مقابله با نگرانی های موجود در خصوص فعالیت های ترویستی، نظامیان آمریکایی می توانند از پایگاه های روسیه در کشورهای آسیای میانه به شمول تاجیکستان و قرقیزستان استفاده کنند.

این بود که رئیس شورای امنیت ملی جو بایدن از جنرال مارک میلی خواسته بود در جلسه اش با جنرال والری گراسیموف مشخص کند که آیا ولادیمیر پوتین در خصوص پیشنهادش جدی بوده است یا نه.

وال استریت ژورنال در گزارشی نوشته که در این جلسه اما جنرال گراسیموف رئیس ستاد مشترک ارتش روسیه لحنی استقبال کننده از خود نشان نداد.

این نشریه می افزاید گرچه روسیه و آمریکا هر دو از تهدید خطر تروریسم نگران هستند، اما همکاری این دو کشور بخصوص در بخش مبارزه علیه تروریسم با چالش هایی بویژه سیاسی مواجه است. کنگره آمریکا سال ها پیش طرحی را به تصویب رساند که به موجب آن همکاری نزدیک نظامی میان آمریکا و روسیه تا زمانی که روسیه نیروی نظامی در اوکراین دارد منتفی است؛ مگر این که پنتاگون در موقعیت خاصی تشخیص دیگری دهد، که اما این وزارت تاکنون از این صلاحیت خود استفاده نکرده است.

در همین حال، جنرال مارک میلی رئیس ارتش آمریکا و جنرال لوید آستین رئیس پنتاگون قرار است که فردا مقابل اعضای سنا حاضر شوند و به سوالات نمایندگان در خصوص خروج غیرمسئولانه آمریکا از افغانستان و تسلط طالبان پاسخ بدهند. همچنین گفته می شود که جنرال مارک میلی به سوالی دیگری نیز باید پاسخ بدهد و آن، موضوع جلسه با همتای روسی اش و همچنین گفتگوی تلفنی وی با مقامات چینی در هفته های آخر دولت دونالد ترامپ است.

تاکنون دیمیتری پسکوف سخنگوی کاخ کرملین در مسکو و «دیو باتلر» سخنگوی جنرال مارک میلی از صحبت در این باره خودداری کرده اند.

نظامیان آمریکایی در حال حاضر به پایگاه های مستقر در کشورهای حوزه خلیج فارس به ویژه قطر و امارات متحده عربی متکی هستند. این پایگاه ها چند صد مایل از افغانستان فاصله دارند و هر بار که هواپیمای بی سرنشینی برای شناسایی اهداف مورد نظر از این پایگاه ها بلند می شود، زمان و سوخت زیادی را صرف طی کردن مسافت می کند.