آمریکا اگر بدنبال امنیت افغانستان است موضعی سرسختانه مقابل پاکستان بگیرد
«حسین حقانی» سفیر اسبق پاکستان در ایالات متحده آمریکا در یادداشتی برای نیویورک تایمز نوشته است که کشورش از گروه طالبان و شبکه حقانی حمایت می کند و اگر آمریکا به دنبال تامین ثبات و امنیت در افغانستان است، باید در قبال پاکستان موضعی سرسختانه بگیرد.
وی همچنین گفته است “گرچه گفته می شود که 40 درصد از اراضی افغانستان تحت کنترل طالبان است و یا درگیری برای تصرف آنها میان نیروهای امنیتی افغانستان و طالبان جاری است، اما رهبران گروه طالبان همگی از پناهگاه هایی در پاکستان فعالیت می کنند.”
او افزوده است هم اکنون دونالد ترامپ باید روی گزینه های دیگر تمرکز کند، زیرا طی 16 سال گذشته و پس از حملات یازده سپتامبر، انگیزه های واشنگتن برای پاکستان به منظور قطع حمایت این کشور از گروه طالبان و دیگر عناصر تروریستی موفقیت آمیز نبوده است.
به باور حسین حقانی، برای اسلام آباد متحد بودن با ایالات متحده آمریکا تنها به تامین سلاح و حمایت های دیپلماتیک و اقتصادی به منظور مقابله با هند خلاصه می شده است.
او علاوه کرد هم پاکستان و هم آمریکا یکدیگر را ناامید کرده اند زیرا هر یک منافع خاص خود را در منطقه جنوب آسیا دارند.
وی گفت “دولت جورج بوش پس از سرنگونی حکومت طالبان دچار اشتباه شد و تجدد سازمان این گروه در پاکستان را نادیده گرفت، و پاکستان را که تنها چند شخصیت گروه القاعده را دستگیر کرده بود، به عنوان شواهدی برای اتحاد با خود در نظر گرفت. دولت اوباما اما تصمیم گرفت که با تجدد سازمان گروه طالبان از راه نظامی مقابله کند و تعداد سربازانش در افغانستان را افزایش داد. او همچنین به هواپیماهای بی سرنشین دستور داد تا مواضع طالبان را در خاک پاکستان هدف قرار دهند، اما این اقدام نیز برای رهبران این گروه که در شهرهایی مانند کویته و پشاور زندگی می کنند، کفایت نکرد.”
حقانی می افزاید “جنرال پرویز مشرف دیکتاتور نظامی پیشین پاکستان به طور مخفیانه اجازه فعالیت به هواپیماهای بی سرنشین داده بود که برخی از آنها از پایگاه هایی از درون خاک پاکستان نیز فعالیت می کردند؛ که البته این سیاست در دولت بعدی غیرنظامی نیز ادامه یافت. در آن زمان پاکستان بی باکانه اعلام کرد که هیچ ارتباطی با طالبان افغانستان و یا شبکه حقانی ندارد.”
وی گفت درست زمانی که ایالات متحده آمریکا در سال 2008 شواهدی از ارتباط پاکستان با شورشیان افغانستان ارائه کرد، دولت پاکستان از حکومت نظامی به حکومتی غیرنظامی انتقال یافت.
حسین حقانی که در آن زمان سفیر پاکستان در ایالات متحده بود از سران نظامی و غیرنظامی پاکستان خواست تا سیاستی صادقانه با آمریکا در پیش بگیرند و از سر بردن به داخل برف خودداری کنند.
حقانی گفت “پاسخ اسلام آباد اما این بود که پاکستان از شورشیان در افغانستان حمایت می کند، اما این کار را تنها بخاطر تهدیدهای امنیتی از سوی هند انجام می دهد، که این تهدیدها از سوی جنرالان نظامی و بسیاری از سران غیرنظامی پاکستان به عنوان یک تهدید واقعی دیده شده است. اما این بهانه پاکستان تنها براساس تندروی ها و اکاذیب بود. هند هرگز حضور نظامی تعرضی در افغانستان نداشته است و هیچ گونه شواهدی نیز وجود ندارد که ثابت کند افغانستان تمایل دارد بخشی از پلان هند برای یک جنگ دو جبهه ای با پاکستان باشد.”
سفیر سابق پاکستان همچنین علاوه می کند پس از اینکه افغانستان از جانب پاکستان ناامید شد و متوجه شد که پاکستان به وعده های خود برای آوردن طالبان به میز مذاکرات ناکام مانده است، محمد اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان از کشور هند خواست تا افسران نظامی افغانستان را آموزش بدهد و تجهیزات لازم برای ترمیم طیاره های نظامی فراهم کند.
حقانی گفت رهبران پاکستان حتی به اینکه افغانستان حمایت اقتصادی هند را پذیرفت ایراد گرفتند، در حالیکه پاکستان خود این توانایی را نداشت که این کمک ها را برای افغانستان فراهم کند.
وی افزود “به نظر می رسد پاکستان می خواهد تصویری از ترس را زنده نگه دارد، شاید به این دلیل که می خواهد برتری نظامی را در کشورش حفظ کند؛ زیرا نظامیان طی مدت تقریبا نصف عمر این کشور بر آن حکومت می کرده اند. سال ها بود که مقامات پاکستانی به دروغ اعلام می کردند که هند 24 کنسولگری در افغانستان دایر کرده است، در حالیکه هند مانند پاکستان تنها 4 کنسولگری در افغانستان دارد.”
او علاوه کرد در حالیکه شواهدی از تهدیدهای هند علیه پاکستان از طریق افغانستان بسیار ناچیز است، شواهد حضور رهبران ارشد طالبان در پاکستان بسیار زیاد می باشد. برای مثال ملا محمد عمر بنیانگذار طالبان در سال 2013 در یک شفاخانه در شهر کراچی جان داد، و ملا اختر منصور جانشین او نیز در یک حمله هوایی نیروهای آمریکایی در ایالت بلوچستان پاکستان کشته شد.
سفیر اسبق پاکستان از آمریکا خواست که نگذارد پاکستان موضوع حمایت دیرینه اش از اسلام گراهای افراطی در افغانستان را با موضوع نزاع هایش با هند مرتبط سازد.
وی گفت اگر وضعیت افغانستان را منوط به گره گشایی مسایل هند و پاکستان کنیم، آمریکا برای مدت بسیار طولانی در افغانستان گرفتار خواهد ماند.
او افزود “دولت بوش 12.4 میلیارد دالر به پاکستان به عنوان کمک داد، و دولت اوباما نیز مبلغی بیش از 21 میلیارد دالر داد. این کمک ها هرگز پاکستان را ترغیب نکرد تا از حمایت هایش از طالبان افغانستان دست بکشد.”
حقانی همچنین از دولت ترامپ خواست تا پاکستان را دیگر یک متحد غیر ناتو برای خود در نظر نگیرد، که این امر سبب می شود دست پاکستان از تکنالوژی های نظامی آمریکا کوتاه گردد و کمک ها به پاکستان را مشروط به زمان مشخص و اقدام مشخص این کشور علیه رهبران طالبان بکند.